چه کسی مسئول افسردگی یا اختلالات روانی وکلا است؟

چه کسی مسئول افسردگی یا اختلالات روانی وکلا است؟

ارغوان این چه رازی است که هربار بهار با عزای دل ما می آید؟

دل نوشته ای به بهانه درد و رنج یا از دست شدن برخی وکلای عزیز که هر بار با عزای دل ما می آید.

هر بار که وکلا و کارآموزان وکالت را می بینم، نوری از شور و امید در چشمانشان می درخشد. همه دوست دارند وکیل بزرگ و برجسته ای شوند. به این می اندیشند که وکالت مسیری است برای پیشرفت علمی، اخلاقی، مالی و رشد شخصیت و مسئولیت پذیری.

ماهم همیشه به همه در این شغل به دست آوردن چنین موقعیتی را پشنهاد می کنیم و آرزو.

اما، هر کس که به وکالت مشغول باشد می داند که وکالت یکی از پر درد و رنج ترین مشاغل، پر استرس و فشارترین کارها، کم فروغ ترین راه ها و دشوارترین ابزارهای رسیدن به تمکن اقتصادی و استقلال فردی و اجتماعی است.

کسی به فکر بیماری های روانی و جسمانی وکلا نیست. وکیلی که به او توهین می شود، وکیلی که شب خواب ندارد، کسی که ارج و ارزشش در نظر دیگران خرد و ناچیز است، کارش را نمی بینند،‌ تلاشش را با تعداد سطور لوایح و شکل و شیوه پوشش و ادب، نفوذ کلام و احیانا شهرت و برش می سنجند، چگونه باید خود را در موقعیت عدالت ببیند و به مقصد مطلوب کاری و رفاه شغلی دست یابد.

باری و گاهی و زمانی نیست که با وکلایی را می بینیم که در جاده ها کشته می شوند، یا در کشاکش پرونده ها به ایشان سوء قصد می شود یا در فقر و فاقه زندگی می کنند یا برای رسیدن به هدف وکالتی دچار مشکلات سوء برخورد ناشی از جنسیت زدگی با نگاه ناپاک و تمایلات هرزگی شده اند.

آری من وکیلی را می شناختم که خود را آتش زد، وکیلی را می شناختم که خود را به دار آویخت، ‌وکیلی را می شناختم که در باند تبه کاری گرفتار شد، وکیلی را می شناختم که از سر نداری و گرفتاری و فشار و سوء قصد و … تن به کارهای دشوار و خطرناک داد و خود را دچار آسیب های جسمی و روحی و روانی نمود. وکیلی را می شناختم که همواره به خودکشی فکر می کرد و علنا به دیگران می گفت که دچار چنین وضعیتی است.

به راستی چه کسی مسئول سلامت روان وکلاست؟ اینک که این چند سطر را می نویسم یکی از دوستان عزیز خود را که زیر چنین فشارهایی له شد از دست داده ام.

آیا نباید نهادی باشد که به وکلای جوان یا درمانده یا دچار مشکلات روحی و روانی و استرس و پریشانی که عمدتا نتیجه فشار بیش از حد کار یا شکست های مکرر است، مشورت روانشناسی و روان درمانی بدهد و گره از کار فروبسته باز کند؟

آری غم از دست رفتن این دوست عزیزم جان مرا می کاهد.

بی‌گمان کانون وکلا باید کارگروه سلامت روان وکلا را بنا کند.