گفت و گوویژه

وضعیت بغرنج وکلای زن در افغانستان؛ تنها انتظارمان این است که به کشور دیگری منتقل بشویم

وکلاپرس- عضو انجمن مستقل وکلای مدافع افغانستان ضمن تشریح امنیت وکلای زن در کشور افغانستان از نهادهای بین المللی درخواست کرد وکلای زن به کشور دیگری منتقل شوند.

وکیل حمیده راقی، عضو انجمن مستقل وکلای مدافع افغانستان، در گفت و گو با خبرنگار وکلاپرس، به مناسبت روز جهانی وکلای در معرض خطر(۴ بهمن)، به بررسی امنیت وکلای زن در کشور افغانستان پرداخت.

هدف از این روز وکلای در معرض خطر جلب توجه جامعه مدنی و مقامات دولتی به وضعیت وکلا در یک کشور خاص به منظور افزایش آگاهی در مورد تهدیداتی است که آنها در انجام حرفه خود با آن روبرو هستند.

شرح گفت و گو در ادامه آمده است.

به نظر شما در موضوع وکلای در معرض خطر، با چند نوع خطر مواجه هستیم؟

وکلای مدافع با سه تهدید جدی در کنار تهدیدات کلی مواجع هستند؛ اول اینکه انجمن مستقل وکلای مدافع افغانستان به تسخیر طالبان درآمده و استقلال خود را از دست داده است. طالبان تمام اسناد و مدارک را -که شامل اسناد و مدارک مختلف به خصوص اسناد جرایم و دعواها است- با خود برده اند و این خطری جدی برای وکلای مدافع محسوب می شود.

خطر جدی دوم اینکه با آمدن طالبان تمام زندانیان در سراسر کشور آزاد شدند. از آنجا که تعدادی زیادی از زندانیان توسط همین وکلای مدافع و براساس قوانین به زندان فرستاده شده بودند و این مسئله یک تهدید جدی و حتی جانی برای وکلای مدافع است.

بیشتر بخوانید:

یکی دیگر از تهدیدات جدی علیه وکلای مدافع به خصوص وکلای مدافع زن، فعالیت هایی است که انجام داده اند برای مثال مقالاتی که در نشریه های مختلف یا از طریق شبکه های اجتماعی منتشر کرده اند و یا اینکه در رسانه های صوتی و تصویری ظاهر شده اند.

آماری از سوءقصدهای صورت گرفته علیه وکلا در افغانستان وجود دارد؟

اگرچه حقایقی وجود دارد که وکلای مدافع در کابل و ولایات مختلف به طور مستقیم و غیر مسقتیم تهدید شده اند و حتی مورد سوء قصد قرار گرفته اند اما در شرایط فعلی هیچ نهاد، رسانه های ملی و بین المللی آمار و ارقام دقیقی را در اختیار ندارند و اگر هم دارند منتشر نمی کنند.

میزان حمایت انجمن مستقل وکلای افغانستان از وکلای در معرض خطر چقدر بوده است؟

میزان حمایت وکلای مدافع در معرض خطر قبل از حکومت طالبان خوب بود و وکلا از سوی انجمن مستقل وکلای مدافع حمایت می شدند و تا حدی مورد احترام دستگاه قضایی کشور نیز  بودند. با این وجود باز هم به دلیل ضعف سیستم در ادارت مختلف نتیجه مطلوب حاصل نمی شد و وکلای مدافع با چالش های مختلفی مثل بیکاری، نبود فرصت پیش بردن قضایا از طریق دارالوکاله ها به دلیل فساد در حکومت قبلی مواجه بودند.

متاسفانه امروز نه تنها هیچ حمایتی وجود ندارد بلکه تمام مدارک وکلای مدافع باطل محسوب می شود و همگی باید دوباره برای به دست آوردن پروانه وکالت در سیستم اداری حکومت طالبان تلاش کنند.

شرایط وکلا از حیث امنیت و… قبل از ورود طالبان به افغانستان را با بعد آن مقایسه کنید.

شرایط امنیتی فعلی قابل مقایسه با شرایط وکلای مدافع قبل از ورود طالبان نیست؛ چرا که در حکومت قبلی وکلای مدافع امنیت جانی و شغلی نسبتاً خوبی داشتند اما در شرایط فعلی هیچ امینت جانی و شغلی وجود ندارد.

آیا انجمن یا خود وکلا در افغانستان برنامه‌ای برای حمایت از وکلا در شرایط فعلی دارند؟

همان طور که گفته شد، انجمن مستقل وکلای مدافع افغانستان دیگر مستقل نیست و فعلا در تصرف طالبان قرار دارد. این اداره نمی تواند هیچ گونه حمایتی نسبت به وکلای مدافع خود داشته باشد. تنها تلاشی که به کندی انجام می شود، تلاش برای خروج وکلای مدافع از کشور است. در همین مورد نیز تا حال به جز تعداد محدودی، سایر وکلا هنوز در کشور و در یک سردرگمی و ناامیدی به سر می برند.

یکی از برنامه های اخیر انجمن وکلای مدافع برگزاری یک کنفرانس برای دادخواهی بود اما طالبان اجازه برگزاری ان را نداد. وکلای مدافع نه تنها نتوانستند این کنفرانس را برگزار کنند بلکه وکلای دست اندرکار برنامه بیشتر در معرض خطر قرار گرفته اند.

چه عواملی سبب می شود وکلا در معرض خطر قرار بگیرند؟

با ادغام انجمن مستقل وکلای مدافغ با وزارت عدلیه، وکلای مدافع زن به طور کامل از دستگاه قضایی کشور حذف شده اند و هیچ امیدی نسبت به آینده نداریم؛ به عبارت دیگر هیچ راهی که دوباره دارای یک شغل و وظیفه شویم، وجود ندارد.

چه راهکاری برای جلوگیری از سوءقصدها علیه وکلا یا کاهش آن وجود دارد؟

یکی از راه های بسیار اساسی و مهم برای ثبات انجمن، استقلال آن است. دوم اینکه معتقدم وکلای مدافع باید از طرف دولت مورد حمایت قرار گیرند و جایگاه اصلی خود را در ساختار قضایی کشور داشته باشند.

انتظار شما از نهادهای بین المللی چیست؟

در شرایط فعلی تنها انتظار من و تمام وکلای مدافع زن این است که مورد حمایت قرار گیریم و از افغانستان به کشور دیگری منتقل بشویم. زیرا در حال حاضر دیگر هیچ گونه جایگاهی در ساختار و قوانین فعلی نداریم.

بیشتر بخوانید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا