نظریه مشورتی درباره غیابی بودن رای کیفری در فرض حضور وکیل تسخیری

۱- ظاهر عبارت «یا وکیل او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشود» مذکور در ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، حکایت از «وکیل تعیینی» دارد یا در مواردی است که با عجز از تعیین وکیل و یا امتناع از معرفی وکیل، دادگاه برای متهم وکیل تسخیری تعیین کرده و متهم نیز حضور داشته است.

در نتیجه در حالتی که متهم متواری یا مجهول‌المکان باشد، نظر به این که اصولاً ارتباطی بین وکیل تسخیری و متهم وجود ندارد، رأی صادره غیابی محسوب شده و مطابق مقررات، هر زمانی که محکوم علیه رأی غیابی، از آن مطلع شود و به آن اعتراض کند، در همان دادگاه قابلیت واخواهی دارد.

۲- مستفاد از مواد ۴۰۶ و ۴۱۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، در صورت عدم حضور متهم نوجوان یا وکیل تعیینی از سوی اولیای وی در جلسات دادگاه و عدم تقدیم لایحه دفاعیه، به صرف مداخله وکیل تسخیری یا حضور مشاور دادگاه اطفال در جلسات دادگاه، رأی صادره حضوری محسوب نمی‌شود و در هر حال رأی صادره غیابی است و محکوم‌علیه غایب وفق مقررات حق واخواهی نسبت به آن را دارد.