یادداشت صادق زیباکلام درباره دعوت و حضورش در مراسم اختتامیه دومین جشنواره قلم وکیل

چند روز پیش آقای دکتر طهمورث بشیریه، استاد حقوق و عضو هیئت‌رئیسه کانون وکلا، با بنده تماس گرفتند و دعوت کردند برای ایراد سخنرانی در جشنواره اختتامیه برندگان جایزه “قلم وکیل” که به میزبانی کانون وکلا بوشهر برگزار می‌شود. گفتم درخدمتتون هستم. ایشان گفتند مراسم یازدهم اردیبهشت در بوشهر برگزار می‌شود و پروازتان شب قبلش است. من چند سال قبل به‌اتفاق آقای “ابراهیم اصغرزاده” ازطرف کانون وکلای کردستان به سنندج دعوت شده بودیم. علت دعوت، شرکت در مراسم پایانی کارآموزان وکلای دادگستری استان کردستان بود.

من به‌دقت به سخنان دکتر بشیریه گوش نکردم و همین‌که نام “کانون وکلا” و “بوشهر” را شنیدم تصور کردم که مراسمی مثل چند سال پیش در کردستان است. بخشی از کتاب “سنت و مدرنیته”ام که پیرامون اهمیت قانون نوشته میرزا ملکم خان ناظم الدوله در “روزنامه قانون” است را یادداشت کردم که بخوانم. در فرودگاه از تعداد زیاد وکلای استان‌های مختلف که آنها هم عازم بوشهر بودند، تعجب کردم. هنوز متوجه نشده بودم که فردا اصلاً مراسم جشن پایان دوره کارآموزی وکلای دادگستری بوشهر نیست و اصلاً یک داستان مفصل دیگری است.

در رستوران بزرگی که برای صرف شام میهمانان جمع شده بودند تازه متوجه شدم که داستان از چه قرار است. آقای دکتر “سیروس شهریاری” رئیس کانون وکلای استان بوشهر آمدند کنارم و آهسته گفتند که دکتر، ما با مشکلات زیادی مجوز این مراسم را گرفته‌ایم؛ نگرانیم که فردا جنابعالی یک کم مراعات بفرمایید تا این ایده اهدای جایزه “قلم وکیل” را بتوانیم به یک جریان دائم تبدیل کنیم. تازه متوجه شده بودم که فردا مراسم پایان دوره کارآموزی وکلای استان بوشهر نیست و داستان دیگری است. و چنین شد که از ایشان پرسیدم که برای اینکه کانون بتواند ایده “قلم وکیل” را ادامه دهد، چه پیشنهادی دارند؟ که شد بخشی از موضوع سخنرانی ام که تقدیمتان شده.