قانون الزام دولت به تعلیق همکاری با سازمان (آژانس) بین المللی انرژی هسته ای (اتمی)

ماده واحده–  با توجه به نقض حاکمیت ملی و حملات انجام شده علیه تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران توسط رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا نسبت به تأسیسات هسته ای صلح آمیز کشور و به مخاطره افتادن منافع عالیه جمهوری اسلامی ایران، دولت مکلف است بلافاصله پس از تصویب این قانون هرگونه همکاری با سازمان (آژانس) بین المللی انرژی هسته ای (اتمی) را تا حصول شروط زیر به حالت تعلیق درآورد:

۱ – حصول اطمینان از رعایت کامل حاکمیت ملی و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران و به ویژه تأمین امنیت مراکز و دانشمندان هسته ای به تشخیص شورای عالی امنیت ملی

۲- حصول اطمینان از رعایت کامل حقوق ذاتی جمهوری اسلامی ایران در بهره مندی از کلیه حقوق مصرح در ماده (۴) معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای به ویژه غنی سازی اورانیوم به تشخیص شورای عالی امنیت ملی.

تبصره ۱- اطمینان از تحقق شروط مذکور، پس از گزارش سازمان انرژی اتمی با تصویب امنیت ملی احراز خواهد شد. دولت مکلف است هر سه ماه یک بار گزارش تحقق  شورای شروط مذکور را به مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی ارائه نماید.

تبصره ۲- هر رفتاری اعم اعم از فعل یا ترک فعل توسط هر شخص که سبب عدم اجرا یا اجرای ناقص تکلیف مقرر در این قانون شود جرم محسوب شده و در صورتی که مشمول مجازات شدیدتری نباشد، مرتکب به یک یا چند یا چند مورد از مجازاتهای تعزیری درجه شش موضوع ماده (۱۹) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۳/۲/۱ با اصلاحات و الحاقات بعدی محکوم می شود.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده که گزارش آن توسط کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به صحن مجلس تقدیم شده بود، پس از تصویب در در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهارم تیرماه یکهزار و چهارصد و چهار مجلس در تاریخ ۱۴۰۴/۴/۴ به تأیید شورای نگهبان رسید.