وکلاپرس ـ دکتر هما داودی، رییس اسبق کانون وکلای البرز در رشته یادداشتهایی که این روزها در کانال شخصی خود منتشر میکند، به دوری کانونهای وکلای دادگستری از اقتضائات دنیای فناوری اشاره کرده و از ضرورت ایجاد سازوکارهایی در این زمینه مینویسد.
بیشتر بخوانید: جاماندن از فن آوری (۱)
او در این نوشته روی سخن خود را به سمت صندوق حمایت وکلا و کارگشایان دادگستری چرخانده و راجع به اظهارنظر اخیر مدیرعامل این نهاد پیرامون عدم امکان امهال حق بیمه(به علت نبود شرایط فنی در سامانه صندوق) انتقاداتی را مطرح کرده است. نوشته وی را در ادامه میحوانید :
در چند روز اخیر، مسئله تعویق پرداخت حق بیمه سه ماهه به صندوق حمایت، یکی از سوالات وکلا بود. همه ما در جریان درخواستهای وکلا، کانونها و تصمیمات و اظهارنظرهای مختلف پیرامون این موضوع هستیم. در این یادداشت قصد ورود به مسئله درستی درخواستها یا تصمیم هیئت مدیره محترم صندوق و یا رؤسای کانونها را ندارم. امّا نکتهای که در این نوشته اهمیت دارد این است که در اولین موضعگیری مدیر عامل محترم صندوق بیان شده بود:
«چون امکان ایجاد تغییرات لازم در سایت و سیستم و سامانه صندوق حمایت به منظور اجابت درخواست وکلا وجود ندارد، اتخاذ تصمیم در این مورد به اولین جلسه فروردین ماه موکول گردید.»
اولا” – تا آنجا که میدانیم سایت و سامانه صندوق پیشرفته تر از سایت کانونها و اسکودا است و قابلیتهای زیادی دارد و انصافاً خوب طراحی شده است. توان پردازش عملیات و تراکنشهای مالی با حجم و تعداد بالا را دارد. حال چگونه این قابلیت در آن دیده نشده است، جای سوال است.
ثانیاً – وقتی سامانه صندوق در چنین شرایطی قابل انطباق با مسائل و نیازهای جامعه وکالت نیست، کیفیت استفاده از فنآوری در نهاد وکالت را چگونه باید ارزیابی کرد؟
ثالثاً – مگر سامانه صندوق یک سامانه ایستا و غیرقابل آپدیت است؟ آیا امکان پویا سازی و به روزآوری آن وجود نداشت و آیا برنامهنویسانی که این سامانه را طراحی کرده بودند نمیتوانستند در فرصتی که تا پایان سال داشتند این خلأ احتمالی را ترمیم نمایند و نیاز جامعه وکالت را برطرف کنند؟
مگر اینکه رویکرد هیئت مدیره محترم صندوق مبنی بر عدم موافقت با تعویق پرداخت اقساط بوده باشد که در چنین صورتی بحث ماهیت حقوقی خواهد داشت نه فنّی.
امّا به هرحال فرمایشات مدیرعامل محترم صندوق نشان از عدم کارآیی سامانه صندوق برای تأمین نیازهای جامعه وکالت در شرایط خاص و بحرانی داشت. در جایی که با تعویق پرداخت اقساط بانکی، عوارض نوسازی، هزینه آب و برق و حق بیمه کارگران تا دو سه ماه دیگر موافقت شده است، آیا از قبل، حالت اضطرار و فورس ماژور در این سامانهها پیش بینی شده بوده یا در این شرایط بلافاصله نسبت به آپدیت آنها اقدام شده است و چرا صندوق حمایت نتوانست این کار را انجام دهد؟