پیشنهاد حذف مشروط شدن صدور حکم طلاق به استرداد تمام یا بخشی از حقوق مالی استیفا شده یا اموال اخذ شده توسط زوجه

پیشنهاد بنده حذف بند آخر ماده ۷ هست، قسمتی که ذکر می‌کند زوجه پس از بخشش کلیه حقوق مالی خودش برای اینکه بتواند از زندگی مشترک خارج شود و از مردی که دیگر قادر به زندگی با اون نیست جدا شود اگر قسمتی از حقوق خود را استیفا کرده یا هدیه گرفته باید ان را عودت بدهد.

توجه بفرمایید وقتی بانویی حاضر به بذل کلیه حقوق مالی خودش هست، (دقت کنید کلیه حقوق مالی) یعنی اعم از مهریه، نفقه، اجرت المثل و سایر حقوق این خودش نشان از کراهت شدید زوجه نسبت به زوج دارد یعنی زندگی برای او غیر قابل تحمل شده است و این نهایت بی‌انصافی و ناعدالتی است که پس از بخشش کلیه حقوق مالی خودش او را مجبور کنیم که اگر هدیه ای دریافت کرده باشد و یا اگر یک سکه از هزار سکه مهریه خود را گرفته باشد الان باید آن را پس بدهد تا بتواند جدا شود، به نوعی تیر خلاص را از لحاظ حقوق مالی به بانوان زده است.

قبول داریم که شرایط اقتصادی امروز بسیار سخت شده است ولی آیا این شرایط سخت فقط برای آقایان هست؟ امروز همانطور که پرداخت مهریه برای آقایان مشکل شده است گذران زندگی برای خانم‌ها هم که مجبور به طلاق می‌شوند و هیچ پشتوانه مالی به جز مهریه ندارند مشکل‌تر هست، به علاوه این خانم‌ها هستند که به خاطر شرایط خاصی که در جامعه دارند بعد از طلاق آسیب پذیری بیشتری دارند و نیاز به حمایت مالی بیشتری هم دارند.

متاسفانه در طول ادوار مختلف مجلس به واسطه اینکه تعداد نمایندگان آقا به طور معمول ۲۰ برابر تعداد خانم‌ها بوده است قوانین مربوط به خانم‌ها عملاً توسط آقایان و با نگاهی مردانه، بدون درک عمیق از شرایط جامعه زنان نوشته شده است.

در خصوص مهریه نه قوانین اسلام را به طور کامل اجرا میکنیم نه …

مهریه حق بدون قید و شرط زوج است از لحظه عقد عندالمطالبه بر زمه زوج قرار دارد، برای پرداخت مهریه شرط و تبصره و محدودیت میزاریم و نه رویکرد قانونی دیگر کشورها را دنبال می‌کنیم که مهریه وجود ندارد ولی در لحظه طلاق تمام اموال بدون قید و شرط به طور مساوی تقسیم می‌شود. ما حتی برای حق تنصیف اموالمون هم مشروط کردیم به درخواست طلاق از طرف مرد.

ماده ۷- بندهای زیر به عنوان بندهای ۶ و ۷ به تبصره ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی الحاقی مصوبه ۱۳۸۱/۴/۲۹ می‌شود: