وزیر کشور انگلستان: تبعیض علیه همجنس‌گرایی و زن بودن دیگر نباید از شرایط پناهندگی باشد
فهرست
وکلاپرس- سخنرانی اخیر وزیر کشور بریتانیا در اندیشکده آمریکایی انترپرایز در خصوص بازنویسی شرایط اعطای پناهندگی و نامناسب بودن کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان، با اعتراضات و انتقادات بسیاری همراه شده است.
به گزارش وکلاپرس به نقل از یورونیوز، سوئلا براورمن، وزیر کشور انگلستان ، در سخنرانی روز سه‌شنبه (۲۶ سپتامبر) در واشنگتن، کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان را مورد انتقاد قرار داد و خواستار تغییر و بازنویسی آن بر اساس مقتضیات دنیای امروز شد.
کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان مناسبِ دوران مدرن نیست
خانم براورمن که سیاستمداری متعلق به طیف راستِ افراطی حزب حاکم محافظه‌کار و نامزد پیشرو برای تکیه بر کرسی رهبری آتی این حزب محسوب می‌شود، روز سه‌شنبه در جریان سخنرانی خود در اندیشکده آمریکایی انترپرایز که یک اندیشکده دارای گرایش راست میانه به شمار می‌رود، به صراحت گفت: «کنوانسیون ژنو در مورد پناهندگان مناسبِ دوران مدرن نیست.»
بیشتر بخوانید:
این کنوانسیون که پس از جنگ جهانی دوم و در سال ۱۹۵۱ تدوین و تصویب شد، حداقل استانداردهای بین‌المللی را برای رفتار با پناهندگان تعیین کرد. بر پایه این کنوانسیون، پناهجویان نباید به کشورهایی بازگردانده شوند که در آنها با تهدید جدی برای زندگی یا آزادی‌های اساسی روبرو هستند.
این کنوانسیون در زمان خودش دستاورد بزرگی محسوب می شده است
وزیر کشور بریتانیا در بیان دلیل خود برای اصلاح کنوانسیون ژنو توضیح داد: «این کنوانسیون در زمان خودش دستاورد بزرگی محسوب می‌شود اما با گذشت بیش از ۷۰ سال، ما اکنون در دوره‌ای کاملا متفاوت زندگی می‌کنیم، به طوری که اگر بخواهیم بر اساس الزام‌های آن عمل کنیم، اکنون حداقل ۷۸۰ میلیون نفر در جهان از حق تئوریک دریافت پناهندگی کشوری دیگر برخوردارند.»
او افزود: «در شرایط فعلی، مردم مجازند که از کشورهای امن عبور کنند و حتی سال‌ها در کشورهای امن اقامت کنند ولی همچنان در حال انتخاب مقصد مورد نظرشان برای پناهندگی باشند؛ رویه‌ای که از نظر من غیرقابل دفاع است.»
بیشتر بخوانید:
او تصریح کرد: «هیچ‌یک از افرادی که با قایق از فرانسه وارد بریتانیا می‌شوند، از خطر قریب‌الوقوع فرار نمی‌کنند و دلیل محکمه پسندی و منطقی برای ورود غیرقانونی به خاک بریتانیا ندارند.»
سیستم فعلی تبعیض علیه زنان و همجنس گرایی را به عنوان شرایط پناهندگی نمی پذیرد
خانم براورمن سپس خطاب به رهبران جهان گفت: «سیستم فعلی پناهندگی که صرفِ دگرباش جنسی یا زن بودن را به منزله تحقق شرایط ترس از تبعیض می‌پذیرد و تمامی این افراد را مشمول دریافت حمایت میکند، نه دیگر قابل دفاع و نه قابل دوام است.»
وزیر کشور بریتانیا می‌گوید ترس از تبعیض به خاطر همجنس‌گرا بودن یا زن بودن نباید فرد را دارای شرایط برخورداری از حمایت بین‌المللی برای پناهندگی کند.
واکنش گروه‌های حامی حقوق پناهجویان و پناهندگان به سخنرانی وزیر بریتانیا
اظهارات خانم براورمن با واکنش شدید گروه‌های حامی حقوق پناهجویان و پناهندگان مواجه شد. چنان که سونیا اسکیتس، مدیر اجرایی سازمان غیردولتی آزادی از شکنجه، گفت: «دگرباشان جنسی در بسیاری از کشورها به خاطر این که چه هویت و جنسیتی دارند و چه کسی را دوست دارند، شکنجه می‌شوند و درد آنها کمتر از سایر بازماندگان شکنجه نیست که ما در حال درمان آنها هستیم. دگرباشان جنسی نیز دقیقا مستحق همان محافظت هستند. برای یک نظام لیبرال دموکراسی مانند بریتانیا تلاش برای کاهش حمایت از جامعه دگرباشان جنسی واقعا شرم‌آور است.»
حزب اپوزیسیون کارگر نیز از این سخنرانی انتقاد کرد و ایوت کوپر، براورمن را متهم کرد که «به خاطر مشکلات سیستم پناهندگی در بریتانیا به دنبال مقصر در خارج از این کشور می‌گردد.»
بریتانیا نمی‌تواند اردوگاه پناهندگان برای کل جهان باشد
تیم لافتون، یکی از اعضای حزب محافظه‌کار بریتانیا گفت که «حرف» خانم براورمن این است که: «بریتانیا نمی‌تواند اردوگاه پناهندگان برای کل جهان باشد و به همین دلیل است که ما باید دقیقاً بررسی کنیم که این توافقات بین‌المللی چگونه می‌توانند با دهه ۲۰۲۰ تطبیق داده شوند.»
آقای لافتون گفت این تلاش‌ها برای «اطمینان از این امر است که بریتانیا و سایر کشورها بتوانند همچنان پناهگاه امنی برای پناهجویان واقعی باشند، پناهندگان واقعی که از آزار و اذیت و خشونت و جنگ می‌گریزند.»
بیشتر بخوانید:
انتظار می‌رود اظهارات خانم براورمن با استقبال گرمی در موسسه امریکن اینترپرایز و در میان بسیاری از نمایندگان محافظه‌کار در وست مینستر روبرو شود.
کنوانسیون پناهندگان چیست؟
این کنوانسیون در سال ۱۹۵۱ تنظیم شد و سه سال بعد، در دوره‌ای که میلیون‌ها نفر در سراسر اروپا پس از جنگ جهانی دوم آواره شدند، لازم الاجرا شد. این پیش‌نویس در ابتدا برای تمرکز ویژه بر پناهندگان پس از جنگ اروپا تهیه شد اما اصلاحیه‌ای در سال ۱۹۶۷ محدودیت‌های جغرافیایی و زمانی مندرج در متن اصلی را حذف کرد و کنوانسیون را جهانی کرد.
این کنوانسیون تعریف توافق شده‌ای از پناهنده ارائه میکند، حداقل استانداردهای اولیه را برای رفتار با آنها تعیین میکند و می‌گوید که پناهندگان نباید به دلیل نقض قوانین مهاجرت در هنگام فرار جریمه شوند. اصل عمده آن «عدم بازگشت» است. به این معنی که پناهندگان اگر بیم جان یا آزادی خود را دارند نباید بر خلاف میل خود از کشوری بازگردانده یا اخراج شوند.
بیشتر بخوانید:
تقریباً ۱۵۰ کشور به این کنوانسیون پیوسته‌اند و آن را سنگ بنای سیستم بین‌المللی پناهندگی می‌دانند. در حال حاضر ۶۴ کشور جهان قوانینی دارند که همجنس‌گرایی را جرم می‌دانند. تقریباً نیمی از این کشورها در آفریقا هستند.
با توجه به اینکه بیشتر کشورهای جهان کنوانسیون موجود در مورد پناهندگی را امضا کرده‌اند، برای خانم براورمن دشوار خواهد بود که بتواند این اصلاحات را پیش ببرد. اما، با شروع این بحث، او دوباره در تلاش است تا عزم دولت بریتانیا را برای اتخاذ رویکرد سخت‌گیرانه در مورد مهاجرت برجسته کند.
منبع: یورونیوز
ملکه مُرد و اینا زبونشون باز شد که دیگه پناهنده هم نگیرن