وکلاپرس- دکتر محسن برهانی وکیل دادگستری و استاد دانشگاه تهران در یادداشتی کوتاه، رای محکومیت یک زن به ۲۷۰ ساعت خدمات نظافتی به اتهام بی حجابی را نقد کرده است.
به گزارش وکلاپرس در روزهای گذشته رایی در شبکه های اجتماعی منتشر شد که بر اساس آن، یک زن متهم به عدم رعایت حجاب شرعی به ۲ ماه حبس محکوم شده و سپس به عنوان مجازات جایگزین حبس، انجام ۲۷۰ ساعت خدمات عمومی رایگان (نظافتچی اماکن) در وزارت کشور یا استانداری تهران و نهادهای تابعه برای او تعیین شده است.
دادرس شعبه در این رای با ادبیات قابل تاملی، عدم رعایت حجاب را «حرام سیاسی»، «کمک به تهاجم دشمن به ملت ایران»، «کشاندن جامعه به مرزهای هرزگی جنسی» و «کمک به واپاشی خانواده ایرانی» توصیف کرده بود.
بیشتر بخوانید:
دکتر برهانی در یادداشتی با عنوان «بیگاری کشیدن از بی‌حجاب‌ها» با برشمردن ایرادات قانونی این رای معتقد است چنین آرای اشتباهی -با هر انگیزه‌ای که صادر شود- منجر به آسیب به وجهه اکثریت قضات فاضل و قانونمند دستگاه قضا خواهد شد.
مشروح دیدگاه وکیل محسن برهانی را در ادامه خواهید خواند:
بیگاری کشیدن از بی‌حجاب‌ها
تصویر دادنامه‌ای در فضای مجازی منتشر شده است که یکی از شعب دادگاه کیفری ۲ تهران خانمی را به ۲۷۰ ساعت (روزی چهار ساعت) به عنوان نیروی خدمات (نظافتچی اماکن) به عنوان مجازات جایگزین حبس دو ماهه محکوم نموده است. این دادنامه از جهات عدیده دارای اشکال است و بایستی تقاضای تجویز اعاده دادرسی به استناد ذیل بند چ ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری به دیوان عالی کشور تقدیم گردد.
اولاً مجازات حبس مندرج در تبصره ماده ۶۳۸، ده روز تا دو ماه است. چرا قاضی پرونده دو ماه حبس را مورد حکم قرار داده است؟ تبصره ماده ۱۸ مقرر می‌دارد: «چنانچه دادگاه در حکم صادره مجازات حبس را بیش از حداقل مجازات مقرر در قانون تعیین کند، باید مبتنی بر بندهای مقرر در این ماده و یا سایر جهات قانونی، علت صدور حکم به بیش از حداقل مجازات مقرر قانونی را ذکر کند. عدم رعایت مفاد این تبصره موجب مجازات انتظامی درجه چهار می‌باشد».
دادگاه باید ده روز حبس را مورد حکم قرار دهد و نه سقف دوماهه را
یعنی دادگاه باید ده روز حبس را مورد حکم قرار دهد و نه سقف دوماهه را. در متن رأی هیچگونه استدلالی برای صدور مجازات بیش از حداقل وجود ندارد. قاضی نمی‌تواند ادعا کند مقدمه احساسی-سیاسی مندرج در ابتدای رأی در مقام بیان علت صدور حکم به بیش از حداقل است چرا که خود قانونگذار تصریح کرده است که مبتنی بر بندهای این ماده و سایر جهات قانونی میتواند از حداقل فراتر رفت و نه تحلیل‌های سیاسی-اجتماعی! بندهای مندرج در ماده ۱۹ عبارتست از:
- «الف- انگیزه مرتکب و وضعیت ذهنی و روانی وی حین ارتکاب جرم
- ب- شیوه ارتکاب جرم، گستره نقض وظیفه و نتایج زیانبار آن
- پ- اقدامات مرتکب پس از ارتکاب جرم
- ت- سوابق و وضعیت فردی، خانوادگی و اجتماعی مرتکب و تاثیر تعزیر بر وی».
بنابراین ملاک برای عبور از حداقل مجازات (ده روز حبس) ملاکی شخصی است و ناظر به خصوصیات مرتکب و تبعات رفتار او. مقدمه مندرج در رأی ناظر به مرتکب و سابقه و نتایج رفتار او نیست بلکه قاضی با ملاکی غیرشخصی و نوعی به سراغ عدم رعایت حجاب شرعی رفته است که چنین رویکردی قطعاً مورد قبول قانونگذار قرار نگرفته است.
ثانیاً قانونگذار در ماده ۶۴ تصریح کرده است: «مجازاتهای جایگزین حبس …. با ملاحظه نوع جرم و کیفیت ارتکاب آن، آثار ناشی از جرم، سن، مهارت، وضعیت، شخصیت و سابقه مجرم، وضعیت بزه دیده و سایر اوضاع و احوال، تعیین و اجراء می‌شود».
سپس به درستی و دقت در تبصره تصریح کرده است: «دادگاه در ضمن حکم، به سنخیت و تناسب مجازات مورد حکم با شرایط و کیفیات مقرر در این ماده تصریح می کند…». آیا قاضی محترم به این تبصره توجه کرده‌اند؟ اساساً نهاد جایگزین حبس نهاد ارفاقی است که قانونگذار برای اجتناب از حبس آن را تجویز کرده است و نه نهادی برای نقره‌داغ کردن محکومٌ‌علیه. اینکه به یک خانم گفته شود برو و نظافتچی در استانداری تهران بشو، براساس کدامین سنخیت و تناسب است؟
چنین آراء اشتباهی منجر به آسیب به وجهه اکثریت قضات فاضل و قانونمند دستگاه قضا می‌شود
متأسفانه چنین آراء اشتباهی -با هر انگیزه‌ای که صادر شود- منجر به آسیب به وجهه اکثریت قضات فاضل و قانونمند دستگاه قضا می‌شود. اکثریت افراد جامعه از زحمات قضات مطلع نیستند و نمی‌دانند بر این قشر زحمت‌کش و مظلوم چه‌ها می‌گذرد. حال امثال این آراء، فشار روانی و اجتماعی را بر قضات دوچندان می‌کند. ای کاش معدود قضاتی که چنین آرائی صادر می‌کنند بدانند چه آواری بر سر همکاران خویش نازل می‌فرمایند.
امثال این احکام تحقیرکننده، کرامت زنان را نشانه رفته است و بزرگان قوم باید بدانند امثال این آراء و برخی اظهارنظرهای ناصواب به احساس تحقیر عمومی زنان یک جامعه دامن می‌زند و این تحقیر در بزنگاه‌های اجتماعی، امکان برون‌ریزی پیدا می‌کند که خانمان‌برانداز است. و اتّقوا فتنهً لا تصیبنّ الذین ظلموا منکم خاصهً (از فتنه و رنجی که همگان را در بر می‌گیرد و اختصاص به گروه خاصی ندارد، بپرهیزید).