ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۳- حوزه فعالیت شوراها تابع حوزه قضائی بخش یا شهرستان مربوط است.
تبصره ۱- شعب شوراها در شهرها و در صورت لزوم در مراکز دهستانها و روستاها به تشخیص رئیس قوه قضائیه به تعداد لازم تشکیل میگردد. رئیس قوه قضائیه میتواند این امر را به رئیس مرکز تفویض کند.
تبصره ۲- برای رسیدگی به امور فنی و صنفی در دعاوی و شکایات فیمابین اصناف، «شوراهای حل اختلاف تخصصی» قابل تشکیل است. در صورت تشکیل شوراهای حل اختلاف تخصصی مذکور و عدم رد صلاحیت تخصصی خود، دعاوی مربوط منحصراً در این شعب بر اساس احکام این قانون رسیدگی میشود. همچنین برای رسیدگی به امور و دعاوی مربوط به احوال شخصیه فیمابین اقلیتهای دینی موضوع اصل سیزدهم (۱۳) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به ترتیب مقرر در این قانون، شوراهای حل اختلاف تخصصی قابل تشکیل است که تشکیل این شوراها مانع از مراجعه اقلیتهای دینی مذکور به دیگر شوراهای همان حوزه قضائی نیست.
مقررات مرتبط:
[۱]: تبصره ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب (در امور مدنی): «حوزه قضایی عبارت است از قلمرو یک بخش یا شهرستان که دادگاه در آن واقع است. تقسیمبندی حوزه قضایی به واحدهایی از قبیل مجتمع یا ناحیه، تغییری در صلاحیت عام دادگاه مستقر در آن نمیدهد.»
[۲]: اصل سیزدهم قانون اساسی: «ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی تنها اقلیتهای دینی شناخته میشوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل میکنند.»
سایر مواد:
ماده ۱ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۲ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۳ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۴ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۵ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۶ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۷ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۸ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲
ماده ۱۱ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲