ماده ۴- وزارت عدلیه میتواند بدواً به اشخاص ذیل اجازه وکالت درجه دوم بدهد:
۱- اشخاصی که سه سال متناوب یا متوالی اشتغال به خدمات قضائی داشته و سلب صلاحیت قضائی از آنها نشده باشد.
۲- به اشخاصی که از دانشکدههای حقوق و سیاسی داخله یا خارجه دارای دانشنامه لیسانس یا دکترا هستند
۳- به اشخاصی که قبل از اجراء این قانون شش سال سابقه شغل وکالت دارند و یا اینکه مجموع اشتغال آنها به خدمات قضائی و وکالت شش سال بوده و محکومیت انتظامی از درجه سه به بالا نداشته و در حین اجراء این قانون اجازه وکالت داشته باشند.
پانوشت:
[۱]: الف- این ماده، با توجه به مواد ۷ و ۸ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» مصوب ۱۳۳۳نسخ شده است.
ب- به موجب مواد ۷ و ۸ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» مصوب ۱۳۳۳ اعطای پروانه وکالت از سوی کانون به متقاضیان فقط به صورت پایه یک پیشبینی شده است.
سایر مواد:
ماده ۱۱ قانون وکالت
ماده ۱۲ قانون وکالت
ماده ۱۳ قانون وکالت
ماده ۱۴ قانون وکالت
ماده ۱۵ قانون وکالت
ماده ۱۶ قانون وکالت
ماده ۱۷ قانون وکالت
ماده ۱۸ قانون وکالت
ماده ۱۹ قانون وکالت
ماده ۲۰ قانون وکالت