ماده ۴- وزارت عدلیه می‌تواند بدواً به اشخاص ذیل اجازه وکالت درجه دوم بدهد:
۱- اشخاصی که سه سال متناوب یا متوالی اشتغال به خدمات قضائی داشته و سلب صلاحیت قضائی از آن‌ها نشده باشد.
۲- به اشخاصی که از دانشکده‌های حقوق و سیاسی داخله یا خارجه دارای دانشنامه لیسانس یا دکترا هستند
۳- به اشخاصی که قبل از اجراء این قانون شش سال سابقه شغل وکالت دارند و یا اینکه مجموع اشتغال آن‌ها به خدمات قضائی و وکالت شش سال بوده و محکومیت انتظامی از درجه سه به بالا نداشته و در حین اجراء این قانون اجازه وکالت داشته باشند.
پانوشت:
[۱]: الف- این ماده، با توجه به مواد ۷ و ۸ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» مصوب ۱۳۳۳نسخ شده است.
ب- به موجب مواد ۷ و ۸ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» مصوب ۱۳۳۳ اعطای پروانه وکالت از سوی کانون به متقاضیان فقط به صورت پایه یک پیش‌بینی شده است.
سایر مواد:
ماده ۱ قانون وکالت
ماده ۲ قانون وکالت
ماده ۳ قانون وکالت
ماده ۴ قانون وکالت
ماده ۵ قانون وکالت
ماده ۶ قانون وکالت
ماده ۷ قانون وکالت
ماده ۸ قانون وکالت
ماده ۹ قانون وکالت
ماده ۱۰ قانون وکالت