ماده ۲۰۲ (اصلاحی ۱۳۹۴/۴/۳۱)- وزارت امور اقتصادی و دارایی یا سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آن‌ها برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد (۲۰٪) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد (۵٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده درصد (۱۰٪) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد (۲٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یک‌صد میلیون (۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال بیشتر‌است از کشور جلوگیری نماید.
حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ربط اعزام‌کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد.
تبصره- در صورتی که مؤدیان مالیاتی به قصد فرار از پرداخت مالیات اقدام به نقل و انتقال اموال خود به همسر و یا فرزندان نمایند سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند نسبت به ابطال اسناد مذکور از طریق مراجع قضایی اقدام نماید.
مقررات مرتبط:
سایر مواد:
ماده ۱۹۶ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۹۷ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۹۸ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۹۹ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۱ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۲ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۳ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۴ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۵ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶