ماده ۲۰۲ (اصلاحی ۱۳۹۴/۴/۳۱)- وزارت امور اقتصادی و دارایی یا سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آن‌ها برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد (۲۰٪) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد (۵٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده درصد (۱۰٪) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد (۲٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یک‌صد میلیون (۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال بیشتر‌است از کشور جلوگیری نماید.
حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ربط اعزام‌کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد.
تبصره- در صورتی که مؤدیان مالیاتی به قصد فرار از پرداخت مالیات اقدام به نقل و انتقال اموال خود به همسر و یا فرزندان نمایند سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند نسبت به ابطال اسناد مذکور از طریق مراجع قضایی اقدام نماید.
مقررات مرتبط:
سایر مواد:
ماده ۱۶۶ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۶۷ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۶۸ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۶۹ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۶۹ مکرر قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۷۰ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۷۱ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۷۲ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۷۴ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۷۳ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶