عفت مرعشی ضمن درخواست از رهبر انقلاب متذکر شد: حتی اجازه داشتن وکیل به فائزه هاشمی را ندادند

در ۸۷ سالگی هنوز مانند حوالی میانسالی و پیری چه قبل و بعد از انقلاب منتظر خبر از زندانی ام. انگار این موضوع با من عجین است و باید تحمل کنم.

فائزه طبقه بالای منزل ما زندگی می کند، اکثر شب ها برای رسیدگی به من، اتاق کناری من می خوابد صبحانه را با من می خورد و می رفت. عصرها چند ساعتی سری میزد و به پیاده روی می رفت، ولی خود را برای خواب می رساند.

با امر و نهی مهربانانه، مرا وادار به راه رفتن برای کارهای روزمره خود می کرد که از پا نیفتم. او به جامعه اطراف خود حساس بود و حساس تر به امور زنان. به صورتی که از اوایل پیروزی انقلاب نگران سبک زندگی اجباری زنان بود و سعی می کرد که حاکمان را از افراط و تفریط نسبت به زنان پرهیز دهد. 

الان شد بیشتر از یک ماه که فائزه به بهانه تحریک با شرکت در اعتراضات اخیر، ولی خارج از منطقه اعتراض در نزدیکی شهرک امید توسط چهار موتورسوار که مانع حرکت ماشین او شدند، دستگیر گردید و به مقر وزرات اطلاعات در نزدیک چهارراه ولی عصر پیاده راه صبا برده شد.

در حدود ساعت ۸ شب اجازه تلفن پیدا کرد و حضور خود را در مقر وزارت اطلاعات به اطلاع ما رساند، فورا محسن و یاسر و علی فرزند، فاطی عازم خیابان صبا شدند، تا با مذاکره او را رها کند، ولی با حضور ۳ ساعته در خیابان صبا کنار در مقر وزارت اطلاعات اجازه ملاقات با او را نیافتند و می گفتند در حال بازجویی است.

در نهایت محسن ساعت ۱۲ شب دست از پا دراز تر بعد از اعزام فائزه به اوین به منزل برگشت. من اولین شب، سخت بدون فائزه و بی خبری از او را سپری کردم. تا صبح نمی توانستم بخوابم محسن که کنارم ماند می گفت حتما در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در اوین است و مرا با صحبتهایی از نگرانی در می آورد.

تا تو هفته پیش با همسرش حمید لاهوتی و فرزندانش مونا و حسن و محسن صحبت کرده است. ولی متاسفانه تا به حال امکان صحبت با من را پیدا نکرده است.

به محسن گفته بود که بعد از سه روز بازجویی دیگر به سراغ او نیامدند. ابتدا با چند نفر در بند ۲۰۹ بوده است ولی بعد منتقل به یک اتاق دو نفره شده و می گفته که راحت است و هوا خوری دارد، ولی اخیرا اجازه تلفن به او نمی دهد.

متاسفانه اجازه تحویل لوازم لباس شخصی و … او در زندان را تا به حال نداده اند. گویا لوازم شخصی را در بند ۲۰۹ اوین نمی پذیرند که درست نیست و عملی غیر انسانی است. بعد از اعتراض آتش سوزی اوین با پیگیری محسن یک هفته این طول کشید که اجاره تلفن پیدا کرد.

متاسفانه بازپرس او آقای حاجی مرادی حکم او را صادر نمی کند که به بند عمومی برود که امکان ملاقات بر اساس قوانین زندان با او فراهم شود بیش از یک ماه است که منتظر ملاقات با او هستیم. هم اکنون که این متن را می نویسم ۱۰ روزی است که تلفن هم نکرده و از او خبری نداریم.

آخر چرا باید در جمهوری اسلامی که پیرو علی (ع) و نهج البلاغه و فرمان های حکومتی علی است، با زندانیان و نزدیکان زندانی چنین رفتارهای غیر اصولی شود؟

من از آیت الله خامنه ای می خواهم که به عنوان رهبری و بلکه به عنوان کسی که از ۶۰ سال پیش با او همزیستی و همکاری در مبارزه داشتیم می خواهم که از بدرفتاری با زندانیان پرهیز شود و حقوق آنها و خانواده ها رعایت شود.

به چه دلیل فائزه نباید بیش از یک ماه با خانواده خود ملاقات داشته باشد یا از تلفن محروم شود؟ کلیه زندانیان اعم از اینکه مرتکب جرمی شده باشند و در مرحله تحقیقات مقدماتی قرار داشته باشند و متهم به ارتکاب جرم باشند یا حتی مرتکب جرمی شده باشند، طبق قانون حق ملاقات و بازدید، بستگان خود را دارند، جزو حقوق اولیه آنان است و اگر بازپرس نخواهد که ملاقات داشته باشد باید کتبا دلیل آن را به زندان و زندانی و وکیل و بستگان اعلام کند.

هنوز حتی اجازه داشتن وکیل را به او نداده اند، زندانی باید بتواند با بستگان درجه یک مادر، همسر، فرزندان خواهر و برادر ملاقات داشته باشد و حتی اگر شخص دیگری بخواهد با أو ملاقات داشته باشد، می تواند درخواست خود را با دلیل به بازیرس، زندان یا… ارائه نماید. این در صورتی است که بازپرس از ترس ضابطین پاسخگو نیست!؟

به خدا در دل و جانم نیست هیچ جز حسرت دیدارش. به امیدرفتار انسانی و اسلامی که همین رفتارهای مهربانانه مشکلات حکومت را حل می کند، نه رفتارهای خشونت آمیز