ماده ۳ قانون وکالت

قانون وکالت
قانون وکالت

‌ماده ۳- وزارت عدلیه می‌تواند بدواً به اشخاص ذیل اجازه وکالت درجه اول بدهد:

۱- به اشخاصی که سابقاً صلاحیت آن‌ها را محکمه انتظامی برای وکالت در تمام مراحل قضائی تصدیق نموده باشد و محکومیت انتظامی از درجه ۳ به بالا نداشته باشند.

۲- به اشخاصی که لااقل دارای رتبه پنج قضائی بوده و پنج سال متوالی یا متناوب سابقه خدمات قضائی داشته باشند، یا به اشخاصی که شاغل خدمات ‌قضائی در طبقه دوم مقامات قضائی گردیده و مدت پنج سال متوالی یا متناوب اشتغال به خدمات مزبوره داشته و درهرصورت سلب صلاحیت ‌قضائی از آن‌ها نشده باشد.

۳- به اشخاصی که از دانشکده‌های حقوق و سیاسی داخله یا خارجه دارای دانشنامه لیسانس یا دکترا هستند و یک سال قضاوت یا دو سال ‌وکالت کرده‌اند.

۴- به کسانی که قبل از اجراء این قانون نه سال سابقه شغل وکالت دارند با اینکه مجموع اشتغال ایشان در شغل قضائی و وکالت نه سال باشد و ‌محکومیت انتظامی از درجه سه به بالا نداشته و در حین اجرا این قانون هم اجازه وکالت در تمام مراحل داشته باشند.

پانوشت:

[۱]:  این ماده، با توجه به ماده ۸ «لایحه قانونی استقلال کانون وکلای دادگستری» مصوب ۱۳۳۳نسخ شده است.

سایر مواد:

↑
خروج از نسخه موبایل