ماده ۲۰۳- اوراق مالیاتی بهطور کلی باید به شخص مؤدی ابلاغ و در نسخه ثانی رسید اخذ گردد. هرگاه به خود مؤدی دسترسی پیدا نشود اوراق مالیاتی باید در محل سکونت یا محل کار او به یکی از بستگان یا مستخدمین او ابلاغ گردد مشروط بر اینکه به نظر مأمور ابلاغ سن ظاهری این اشخاص برای تمیز اهمیت اوراق مورد ابلاغ کافی بوده و بین مؤدی و شخصی که اوراق را دریافت میدارد تعارض منفعت نباشد.
تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۸۷/۷/۲۱)- هرگاه مؤدی یا در صورت عدم حضور وی بستگان یا مستخدمین او از گرفتن برگها استنکاف نمایند یا در صورتی که هیچیک از اشخاص مذکور در محل نباشند مأمور ابلاغ باید امتناع آنان از گرفتن اوراق یا عدم حضور اشخاص فوق را در محل در هر دو نسخه قید نموده و نسخه اول اوراق را به درب محل سکونت یا محل کار مؤدی الصاق نماید. اوراق مالیاتی که به ترتیب فوق ابلاغشده قانونی تلقی و تاریخ ابلاغ به مؤدی محسوب میشود.
تبصره ۲ (اصلاحی ۱۳۸۰/۱۱/۲۷)- سازمان امور مالیاتی کشور میتواند برای ابلاغ اوراق مالیاتی از خدمات پست سفارشی استفاده نماید. مأمور پست باید اوراق مالیاتی را به شخص مؤدی یا بستگان و مستخدمین او در محل ابلاغ و در نسخه ثانی رسید اخذ کند و چنانچه مؤدی یا اشخاص یاد شده از گرفتن اوراق امتناع کنند، مأمور پست این موضوع را در نسخ اوراق مذکور قید و نسخه دوم را به نشانی تعیینشده الصاق میکند و نسخه اول را به اداره مالیاتی عودت میدهد.
هرگاه هیچیک از اشخاص یاد شده در محل نباشند، مأمور پست با قید تاریخ مراجعه، عبارت «پانزده روز پس از این تاریخ مجدداً مراجعه خواهد شد» را در اوراق مذکور قید و نسخه دوم را به نشانی تعیینشده الصاق میکند و نسخه اول را عودت میدهد. مأمور پست در مراجعه بعدی در صورت عدم حضور اشخاص فوق این امر را در ذیل اوراق قید و نسخه دوم را به نشانی تعیینشده الصاق میکند و نسخه اول را به اداره مالیاتی عودت میدهد. اوراقی که بدین ترتیب الصاق میشوند از تاریخ الصاق، ابلاغشده محسوب میشود.
مقررات مرتبط:
سایر مواد:
ماده ۲۰۶ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۷ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۸ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۰۹ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۰ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۱ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۲ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۱۵ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶