ماده ۲۰۲ (اصلاحی ۱۳۹۴/۴/۳۱)- وزارت امور اقتصادی و دارایی یا سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آن‌ها برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد (۲۰٪) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد (۵٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده درصد (۱۰٪) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد (۲٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یک‌صد میلیون (۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال بیشتر‌است از کشور جلوگیری نماید.
حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ربط اعزام‌کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد.
تبصره- در صورتی که مؤدیان مالیاتی به قصد فرار از پرداخت مالیات اقدام به نقل و انتقال اموال خود به همسر و یا فرزندان نمایند سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند نسبت به ابطال اسناد مذکور از طریق مراجع قضایی اقدام نماید.
مقررات مرتبط:
سایر مواد:
ماده ۲۵۳ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۴ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۵ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۶ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۷ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۸ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۵۹ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۶۳ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۶۴ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۲۶۵ قانون مالیات‌های مستقیم مصوب ۱۳۶۶