دفاعیات بلاوجه وکیل؛ نقدی بر یک رویه قضایی ناصحیح
پوریا عزت‌پور؛ قاضی دادگاه شهرستان طالقان
گاها ممکن هست در پرونده‌هایی که وکلای محترم ورود می‌نمایند پس از امر دفاع از سوی ایشان با هر کیفیتی:
- فارغ از اینکه آیا دفاع وکیل محترم پرونده هم سو با قوانین و منطبق با موازین عقلی و شرعی هست یا خیر.
- فارغ از اینکه تا چه حدودی با وقایع منعکس در پرونده مطابقت دارد یا خیر.
- فارغ از اینکه دفاعیات ایشان تا چه حدودی مورد پسند و پذیرش مرجع قضایی هست یا خیر.
از ذکر عبارت “دفاعیات بلاوجه وکیل متهم/شاکی/خواهان/خوانده ” در متن دادنامه از سوی همکاران محترم قضایی خودداری شود
چراکه این عمل اساسا منصفانه نبوده و دون شان مرجع قضایی و جایگاه وکالت هست
لذا شایسته هست اگر در نتیجه یک رسیدگی در مرجع قضایی و اتخاذ تصمیم نهایی، دفاعیات وکیل محترم طرفین منطبق با موضوع مورد رسیدگی نباشد، از ذکر عبارت دفاعیات بلاوجه خودداری کنیم
چون:
- ممکن هست دفاع و نظر وکیل محترم همسو با نظرقضایی مقام رسیدگی کننده نباشد ولی الزاما به معنای غیرموجه بودن نیست
- ممکن هست به هر نحوی دیدگاه، موکل نسبت به وکیل انتخابی‌اش تغییر کند و ایشان را فردی فاقد سواد و دانش کافی پندارد
توصیه:
اگر به هر دلیلی دفاعیات وکیل محترم مورد پسند مقام قضایی نباشد، بهتر هست در متن دادنامه ضمن اشاره به دفاعیات وکیل، مقام قضایی، مبانی استدلال و مخالفت خود را اعلام نموده و با مدلل ساختن دادنامه، در مقام رد دفاعیات وکیل محترم برآید.
یا در مواقعی که اساسا دفاعیات وکیل محترم مورد تایید مرجع قضایی باشد، اتفاقا مقام محترم قضایی ضمن اشاره به دفاعیات وکیل، به موثر بودن دفاعیات یا لوایح و مستندات تقدیمی ایشان نیز اشاره نماید.
این امر شایسته نه تنها غبار خستگی را از پیشانی وکیل زحمت‌کش می‌زداید بلکه سند موفقیت ایشان در یک فرایند دادرسی بوده و موکل ایشان نیز پی به زحمت و تلاش وکیل انتخابی خود می‌برد، هم از ایشان راضی می‌شود هم الباقی حق‌الوکاله را با طیب خاطر پرداخت می‌نماید.
همواره بر این اندیشه استوار هستیم که وکیل و قاضی دو بال از یک فرشته هستند. فرشته‌ای به نام “عدالت”