گفت و گوویژه

گفت‌وگو با کارآموز وکالت نابینایی که از عزم راسخ خود برای موفقیت در حرفه وکالت می‌گوید

وکلاپرس- سعید کاوند، کارآموز وکالت درخصوص اعتماد مردم نسبت به وکلای نابینا گفت: اگرچه نگرش و سطح فرهنگی جامعه در اعتماد مردم نسبت به وکلای نابینا مطرح است اما سطح سواد، تلاش، پشتکار و پیگیری وکیل نیز بسیار مهم است.

به گزارش وکلاپرس سعید کاوند، کارآموز وکالت کانون وکلای مرکز که مهمان کانون وکلای لرستان در شهرستان بروجرد شده است، در گفت و گو با خبرنگار وکلاپرس به نگرش مردم و قضاوت نسبت به وکلای نابینا پرداخت.

شرح این گفت و گو در ادامه آمده است:

کمی خود را معرفی کرده و در مورد علت نابینایی خود توضیح دهید.

متولد یکی از روستاهای توابع شهرستان بروجرد هستم. در بدو تولد بینایی کامل داشتم و پس از ۱۲ سالگی در دوران کودکی به دلایلی بینایی چشم راست را از دست دادم.

دوران کودکی را با یک چشم سپری کردم تا اینکه به دلیل فشار زیاد بر شبکیه چشم چپ و سایر دلایل، بینایی چشم چپ را هم از دست دادم.

این اتفاق ناگوار چه عواقبی برای شما داشت؟

بعد از کلاس پنجم ترک تحصیل کردم و تا ۵ یا ۶ سال درس نخواندم و کلا ناامید شده بودم. اوایل بسیار به ‌هم ‌ریخته بودم، زیرا درک قضیه برای کسی که تا سن ۱۲ سالگی بینایی داشت و سپس نابینا می‌شود خیلی سخت است.

بیشتر بخوانید: رییس کانون وکلای لرستان : استقلال غیرقابل تغییر، تعدیل، استحاله و سلب است

فکر می ‌کردم دنیا برای من به آخر رسیده و تمام امیدم را از دست داده بودم. پدر و مادرم هم به خاطر این اتفاق تلخ خیلی ناراحت بودند،

چه زمانی نگرش و مسیر شما تغییر کرد؟

بعدها که بزرگ‌تر شدم درکم از اطراف و پیرامونم بیشتر شد و پذیرفتم که تا آخر عمر نابینا هستم. پس از این اتفاق، با گروهی از نابینایان در بهزیستی بروجرد آشنا و وارد مرحله بریل آموزی شدم؛ همزمان نیز برای اینکه دچار روزمرگی نشوم فعالیت قرآنی و شطرنج را انتخاب کردم.

در حال حاضر امروز حافظ بیش از ۱۵ جزء قرآن کریم هستم.

لازم به ذکر است بعد چندسال تصمیم به ادامه تحصیل گرفتم. سه سال دوره راهنمایی را به‌ طور جهشی در طول یک سال پشت سر گذاشتم و از سال ۸۷ تا ۹۱ نیز دوران متوسطه را در دبیرستان اسماعیل ‌زاده بروجرد به تحصیل مشغول شدم.

در کنکور سال ۹۲ در رشته حقوق قبول و وارد دانشگاه شدم.

انگیزه شما برای ورود به رشته حقوق و حرفه وکالت چه بود؟

در میان اقوام و بستگان وکیل داشتیم. یکی از بستگان ما که وکیل بود، برای من آرزوی موفقیت در حرفه وکالت کرد و همین مسئله جرقه ای شد که به رشته حقوق فکر کنم و از همان مقطع راهنمایی تصمیم گرفتم حقوق بخوانم.

چه زمانی در آزمون وکالت پذیرفته شدید؟

سال ۱۳۹۸ در آزمون وکالت کانون وکلای دادگستری مرکز پذیرفته شدم و درحال حاضر مشغول کارآموزی نزد وکیل سرپرستم جناب آقای محمدرضا پورنعمتی هستم. ایشان علاوه بر آموزش حرفه وکالت، منش و اخلاق را نیز به من آموخته اند.

نگرش و سطح فرهنگ جامعه بر اعتماد مردم نسبت به وکلای نابینا چگونه است؟

متاسفانه یا خوشبختانه شرایطی که برای من پیش آمده است مزایا و معایبی را به همراه داشته است. اگرچه نگرش و سطح فرهنگ جامعه بر اعتمادسازی مردم نسبت به وکلای نابینا مطرح است اما سطح سواد، تلاش، پشتکار و پیگیری وکیل نیز بسیار مهم است. من سعی کرده ام مطالعه به روز داشته باشم.

بیشتر بخوانید:

در مقام دفاع و برخورد با قضات با چه چالش هایی مواجه شده اید؟

نگاه قضات به وکیل نابینا متفاوت بود و ابتدا تعجب و بعضا تحسین می کردند. لازم به ذکر است در مسیر تحصیل بسیار اذیت شدم که حتی تصور آن دشوار است. برخی نیز برخورد خشکی دارند که من همواره سعی کرده ام در مقابل انعطاف داشته باشم.

سطح مناسب سازی دادگاه ها برای کسانی که مشکل جسمی حرکتی دارند، زیر صفر است.

ارتباط شما با سایر وکلای نابینا چطور است؟

وکلای نابینای سراسر کشور یک گروه واتساپی داریم؛ دکتر علی صابری، دکتر مهرداد زمانی، دکتر فهیمه تقوی نژاد، دکتر مهاجر و… در این گروه حضور دارند و ما از تجربیات و سواد آنان بهره می بریم.

سخن پایانی؟

هر دردی آدم را نکشد، او را قوی ‌تر می ‌کند؛ زندگی مسیرش را طی می‌ کند و نمی ‌توان با زندگی جنگید. گرچه درک این موضوعات در بدو اتفاقات تلخ دوران کودکی سخت است و با آن ‌ها می‌ جنگیم، اما پس از مدتی سعی می ‌کنیم کمبودها را بپذیریم و به نوعی عادت کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا