نظریه مشورتی با موضوع صلاحیت نسبی دادگاه صلح نسبت به دادگاه های حقوقی، کیفری و خانواده

سرپرست محترم دادگاه های تجدید نظر استان اصفهان

با سلام و دعای خیر؛

بازگشت به نامه شماره ۱۹۰۱۶/۲۸۳/۲۵۰ مورخ ۱۴۰۳/۴/۱۷ به شماره ثبت وارده ۳۷۶ مورخ ۱۴۰۳/۵/۸، در خصوص استعلام شماره ۹۰۱۶/۵/۲۵۰ مورخ ۱۴۰۳/۱/۸ جناب آقای کافی مستشار محترم شعبه دوم دادگاه کیفری یک آن ،استان نظریه مشورتی این اداره کل به شرح زیر اعلام میشود:

۱- صلاحیت دادگاه صلح حسب مورد نسبت به دادگاه عمومی حقوقی، دادگاه کیفری و یا خانواده، از نوع نسبی است؛ بنابراین در فرض طرح دعوای طاری حین رسیدگی به دعوای اصلی که در صلاحیت دادگاه صلح است چنانچه رسیدگی به دعوای طاری از صلاحیت این دادگاه خارج باشد، به جهت ضرروت رسیدگی توأمان به دعوای اصلی و طاری وفق مواد ۱۷ و ۱۰۳ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ و با لحاظ ماده ۱۷ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲، رسیدگی به هر دو دعوای اصلی و طاری از صلاحیت دادگاه صلح خارج است و پرونده با صدور قرار عدم صلاحیت نزد دادگاه صالح ارسال میشود.

۲- به موجب بند ۵ ماده ۱۲ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲ اعسار از پرداخت محکوم به در صورتی در صلاحیت دادگاه صلح است که این دادگاه نسبت به اصل دعوا رسیدگی کرده باشد؛ بر این اساس و از آنجا که موارد صلاحیت دادگاه صلح احصاء شده است و با توجه به اینکه دعوای اعسار در زمره دعاوی غیرمالی است رسیدگی به ادعای اعسار از پرداخت دین موضوع اجراییه ثبتی در فرض سؤال مهریه صرف نظر از میزان ،آن حسب مورد در صلاحیت دادگاه خانواده (در فرض تشکیل) و یا دادگاه عمومی حقوقی است.