یادداشت

موانع رشد کانون وکلای دادگستری خراسان و دلایل تغییر ریاست

یادداشت دکتر محمدکاظم عمارتی درباره اتفاقات اخیر خراسان

چرا کانون وکلای دادگستری خراسان با آن که بزرگترین کانون کشور پس از کانون وکلای مرکز و برخوردار از سرمایه های علمی و حرفه ای بسیار می باشد، در برابرسنجی با کانون های کوچک تر از خود که گاه پیشینه کمتری نسبت به زمان تشکیل کانون خراسان نیز دارند به رشد و شکوفایی لازم نرسیده است؟!!  آیا می توان رگه هایی از ریشه های رکود و انفعال را در دیدگاه های زیر جستجو کرد؟

۱) مدیریت نئوپوپولیستی

به این معنی که با شعارها و وعده های کلی و مبهم، بنای مدیریت، از ابتدا با تعصبی ممتاز، بر کنترل کامل اجزا و ارکان و تقدیس مدیران معمر و فرهمند گذاشته شود و با وجود دسترسی آسان، ابراز همدردی و همراهی نسبت به مشکلات و ژست دمکرات، جهت گیری واقعی، بر ضد نخبگان و به دور از خرد جمعی باشد.

با این مدیریت شیک، مدیران، محبوب می آیند، محبوب می مانند و محبوب هم می روند، چون در جامعه ای با دیدگاه کوتاه مدت، شکستن فضای ایجادشده به وسیله ی مدیرانی که باید منافع بلندمدت نهاد خود را به صورت واقعی ببینند، بسیار سخت و در مواردی ناخوشایند به نظر خواهد رسید.

۲) تحویل گرایی

تحویل گرایی دیدگاهی است که به موجب آن، یک دانش، یک ویژگی یا یک روش، می کوشد همه چیز را با خصوصیت مورد نظرش برابر و منطبق کند. در این مفهوم، یک کل، به زیرمجموعه تبدیل می شود و روش بر موضوع برتری می یابد.

برای مثال وقتی در سازمانی، یک مهندس آی تی به مدیریت برسد، می تواند در این تور گرفتار شود که تمامی اجزای سازمان را تنها به عنوان زیرمجموعه ی تخصص خود ببیند یا در کانون وکلا، یک مدیر با نگرش به پیشینه کاری خود، می تواند از ظرفیت تبدیل این نهاد به مجموعه ای که همسان تشکیلات قضایی و نظامی، به صورت بسته و سری اداره شود، برخوردار باشد.

۳) مخالفت با جانشین پروری

در این شیوه، به جای به کارگیری و آموزش نیروهای توانمند و جوان و آماده نمودن آنان برای جانشینی، از ترس تبدیل شدن ایشان به رقیب و اشغال پست فعلی، جلوی رشد افراد دارای پتانسیل لازم گرفته و از قد این افراد، به روش های گوناگون، کاسته می شود.

بیشترین مدیران میانی چنین سازمانی، با کمترین تغییر در هر دوره، افرادی کاملا موافق با مدیران یا منفعل اند تا حصار شیشه ای مدیریت بی اعتماد به ساختار، تَرَک برندارد.

♦ با این مقدمه، پرسش دوم این است که چرا ریاست محترم پیشین با وجود دورنمای همه پسند، فروتنی و گشاده رویی که صفاتی بسیار نیکو است، همیشه در تعامل نزدیک و کار جمعی با خواص صاحب نظر در هیات مدیره، هیات نظارت و کمیسیون ها، ناموفق بوده اند که نمونه های فراوانی در این مورد که به قهر، استعفا، گلایه یا حذف پیشکسوتان و فرهیختگان انجامیده است می توان یافت.

⊗ آخرین نمونه، انتشار دو خبر متناقض از سوی دو عضو محترم هیئت مدیره -و هم طیف انتخاباتی- در کانال کانون است که نفر دوم، چگونگی خبر نفر نخست را “کذب محض” خواند و به این ترتیب، در این که رفتار یکی از دو بزرگوار که متاسفانه، دارندگان آرای نخست و دوم همکاران بوده اند، صادقانه نبوده است، تردیدی نیست.

درس مهم این واقعه، این است که نه ما انتخاب کنندگان در انتخابمان معصوم بوده ایم، نه انتخاب شوندگان معصوم، مقدس، برخوردار از هاله نور، مصون از نقد و حتی صالح برای ادامه مدیریتند.

⊗ زمانی که از صدور بیانیه به وسیله هیات مدیره در این مورد نا امید شدم، برای اطمینان، به عنوان یک عضو مجمع عمومی کانون، خواستم واقعیت را برایم مشخص کنند.

متن صورت جلسه هیات مدیره که به وسیله ی جناب مسگرانی نگارش شده چنین است:

« … در این جلسه آقایان دکتر خدابخشی، دکتر زاهدیان، حسن زاده پیشنهاد تغییر ریاست محترم کانون را اعلام نمودند…».

⊗ این تصمیم را با خبر منتشره نخست در کانال مقایسه کنیم. انتشار خبر نادرست و جهت دار در کانال ۳۰۰۰ نفری رسمی کانون، آن هم پس از برطرف شدن سمت که به آشفتگی ذهنی همکاران در این برهه حساس انجامید را با تصمیم ریاست محترم پیشین و همفکرانشان در دوره پیش نسبت به برکناری یکی از دادیاران دادسرای انتظامی، به بهانه انتشار نادرست خبر موافقت هیات مدیره با درخواست یکی از متقاضیان پروانه وکالت در کانال نقد کم تعداد شخصی اش، مقایسه کنید.

⊗ دلایل تغییر برایم که از نزدیک کار می کردم و دو دهه است مشغول نقدم و در روزهای انتخابات حاضر به مناظره در مورد آن شدم بیگانه نبود، با این وجود، پرسیدم و به آگاهی همکاران بی طرف خواهان روشنگری می رسانم که پاسخ این بود:

ادامه شیوه انحصاری و متمرکز مدیریت بر خلاف وعده، نامحرم شمردن دیگر اعضای هیئت مدیره و نایب رییس در اداره امور از جمله در مورد همایش دادستان های انتظامی کانون ها به میزبانی کانون وکلای مرکز، همایش مدیران روابط عمومی کانون ها به میزبانی کانون فعال و پر افتخار و موفق اصفهان، بی میلی نسبت به مصوبه هیات مدیره در برگزاری آبرومندانه همایش بررسی لایحه صیانت کرامت و تامین امنیت بانوان به میزبانی کانون خراسان، غرض ورزی در شیوه اطلاع رسانی انتخاب روسا و اعضای منتخب کمیسیون ها، سکوت و انفعال نسبت به مشکلات حرفه ای که گاه آشکار و گاه زمزمه یا مطرح شده به وسیله همکاران در فضاهای مجازی و واقعی بوده و فرصت کم دوران مدیریت، از جمله دلایل آن و قابل بیان برای هر پرسشگری است. با این وجود، می توان منتظر نشست سالیانه برای شنیدن سخنان طرفین در مورد دیگر دلایل احتمالی که تغییر زودهنگام را ایجاب نمود، ماند.

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو…

وکیل محمدکاظم عمارتی

۹۹/۰۱/۲۷

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا