نظریه مشورتی درمورد منظور ماده ۱۳ آیین‌نامه اجرایی صدور گواهی انحصار وراثت سازمان ثبت احوال از «دادگاه ذی‌صلاح»

اولاً، به موجب بند ۶ ماده ۱۲ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۴۰۲، «حصر ورثه» در صلاحیت دادگاه صلح قرار گرفته است؛ اطلاق عبارت یادشده اعتراض نسبت به رأی هیأت حل اختلاف موضوع ماده ۳ قانون ثبت احوال مصوب ۱۳۵۵ با اصلاحات بعدی در خصوص گواهی حصر وراثت را نیز در بر می‌گیرد؛ بر این اساس، مقصود از عبارت «دادگاه ذی‌صلاح» در ماده ۱۳ آیین‌نامه اجرایی بند «ث» ماده ۱۱۳ قانون برنامه پنجساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران (موضوع صدر گواهی انحصار وراثت توسط سازمان ثبت احوال) مصوب ۲۶/۱۲/۱۴۰۳ هیأت وزیران، «دادگاه صلح» است.

ثانیاً، در مواردی که به ادعای نسب، نفی نسب و یا اثبات یا ابطال زوجیت به گواهی حصر وراثت صادره اعتراض می‌شود، این اعتراض باید در دادگاهی رسیدگی شود که صلاحیت رسیدگی به دعاوی مذکور را دارد.