ماده ۱۲۰ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
ماده ۱۲۰ (الحاقی ۱۴۰۴/۰۴/۰۸)– درآمد مشمول مالیات موضوع این فصل صد درصد (۱۰۰%) درآمد حاصله خواهد بود. در صورتی که درآمد فوق غیرنقدی باشد، در خصوص دارایی های موضوع ماده (۴۶) این قانون، ارزش روز موضوع تبصره (۱) ماده (۴۸) این قانون و در خصوص سایر دارایی ها، بهای روز تحقق درآمد، مأخذ محاسبه مالیات قرار می گیرد.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۴۰۴/۰۴/۰۸)– در مورد صلح معوض و هبه معوض، درآمد مشمول مالیات موضوع این فصل عبارت است از مابه التفاوت ارزش عوضین که بر اساس مقررات این ماده تعیین می شود برای هر یک از متعاملین که از معامله منتفع شده است.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۴۰۴/۰۴/۰۸)– مأخذ محاسبه مالیات موضوع این ماده در مورد املاکی که در اجرای مفاد ماده (۶۴) این قانون برای آنها ارزش معاملاتی تعیین شده است، تا زمان استقرار بستر اجرائی موضوع ماده (۱۶ مکرر) قانون پایانه های فروشگاهی و سامانه مؤدیان، ارزش معاملاتی مذکور است.
مقررات مرتبط:
سایر مواد:
ماده ۳۳ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۳۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۳۸ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۳۹ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۰ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۰ مکرر قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۱ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۷ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۹ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶ ماده ۴۸ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۶۶
